26

احساس من چرا از من گریزانی!

نمیدانم چرا همیشه احساسات بنده در حال تاخت و تازاست. به سختی میتوانم در کنار خودم ، نگهش دارم .همیشه کیلومترها از من دوراست طوری که گاهی حتی در افق محو میشود و نمیتوان دیدش .گاهی فکر میکنم چرا اینقدر عقب تر از احساسم هستم . 

من در گذشته مانده ام یا اوست که پرواز میکند در اینده. 

بلی همین جناب احساس است که همیشه کار دستمان میدهد ، گاهی مرا رنجور میکند ،گاهی خسته از نرسیدنها!  

جان عمه عزیزتان ، اینقدر با من بازی نکن!دیگر کاسه صبرمان در حال پر شدن است مگر چقدر میتوانم پا به پای تو بیایم. 

اصلا چرا با من همراه نمیشوی تا هر دو از بودن در کنار هم لذت ببریم ، تو تنها ،من تنها .دیگر کافی است ، این عقل بیچاره هم گناهی ندارد که شده عقل، دست خودش نبود اینطور زاده شده ، دست از چموشی بردار و برگرد.این عقل ما بسی محتاط و شاید کمی کند است ولی حداقل بیا و یادش بده از جایش تکانی بخورد بلکه او هم تاختن را بیاموزد.